توسط : - تماشاگر بی‌وفا و دمدمی مزاج است.
- تماشاگران را از گلو بگیرید و هرگز رهایشان نکنید.
- برای شخصیت یک مسیر روشن از وقایع را در نظر بگیرید.
- بدانید که می‌خواهید کجا بروید.
- هرچه در مخفی کردن نقاط عطف پیرنگ‌تان ظرافت و زیرکی بیشتری داشته باشید، نویسنده بهتری خواهید بود.
- اگر با پرده سوم مشکلی دارید، مشکل واقعی در پرده اول است.
- توصیه‌ای از لوبیچ: «اجازه دهید تماشاگران دو را با دو جمع بزنند. این طوری برای ابد عاشق شما می‌شوند.»
- در نوشتن نریشن دقت کنید تا آن‌چه را که تماشاگر خودش می‌بیند توضیح ندهید. به آن‌چه آن‌ها می‌بینند بیفزایید.
- اتفاقی که در پرده دوم روی می‌دهد علل و انگیزه‌های پایان فیلم را مخفی می‌کند.
- پرده‌سوم باید با ریتم و حرکت دائما رشد کند تا اتفاق پایانی؛ و سپس نقطه اوج. وقت‌تان را به بطالت نگرانید. صریح باشید.