دیدن به‌مثابه حضور: از هوسرل تا سینمای ژاپن
تماشا در سینما همیشه از دیدن آغاز می‌شود، اما در جایی متوقف نمی‌ماند. ما هرگز فقط «می‌بینیم»؛ بلکه در لحظه‌ی دیدن، به درون جهانی پرتاب می‌شویم که فیلم در برابرمان می‌گشاید. در نگاه پدیدارشناسانه‌ی ادموند هوسرل، دیدن صرفاً یک عمل فیزیولوژیک نیست؛ تجربه‌ای است که در آن، جهان در آگاهی ما پدیدار می‌شود.
پدیدارشناسی و نقد (۱) | نقد به مثابه امکان دیدن
پدیدارها نباید مستقل از ما تلقی شوند، بلکه باید به‌عنوان بخشی از تجربه‌ی ما در نظر گرفته شوند. ما نه صرفاً مشاهده‌گر، بلکه درگیر و همراه با پدیده هستیم؛ بنابراین، تجربه‌ی پدیدارشناختی تنها دریافت منفعلانه‌ی داده‌های حسی نیست، بلکه…