دسته: مقاله

دیدن به‌مثابه حضور: از هوسرل تا سینمای ژاپن

تماشا در سینما همیشه از دیدن آغاز می‌شود، اما در جایی متوقف نمی‌ماند. ما هرگز فقط «می‌بینیم»؛ بلکه در لحظه‌ی دیدن، به درون جهانی پرتاب می‌شویم که فیلم در برابرمان می‌گشاید. در نگاه پدیدارشناسانه‌ی ادموند هوسرل، دیدن صرفاً یک عمل فیزیولوژیک نیست؛ تجربه‌ای است که در آن، جهان در آگاهی ما پدیدار می‌شود.

1404/08/25 0 دیدگاه

امکانی بودن یا ابزاری بودن اثر هنری

پرسش از چیستی اثر هنری و شیوه‌ای که باید آن را بفهمیم، پرسشی است که در سراسر تاریخ اندیشه‌ی زیبایی‌شناسی بازگشته است و هر بار صورتی تازه یافته است. این پرسش همواره در تنش میان دو نگرش بنیادین قرار دارد: نگرش ابزاری و نگرش امکانی.

1404/07/06 0 دیدگاه

همدلی و همدردی در نسبت با اثر هنری

وقتی در برابر یک اثر هنری می‌ایستیم  خواه تابلوی رنگ‌پریده‌ای از مونه در نور صبحگاهی باشد یا سکانس طولانی و آرام از تارکوفسکی  به ظاهر چیزی ساده رخ می‌دهد: ما می‌بینیم، می‌شنویم، حس می‌کنیم. اما اگر کمی مکث کنیم، درمی‌یابیم که این «دیدن» و «حس کردن» یکپارچه نیست….

1404/07/05 0 دیدگاه

▪️دربارۀ کمدی اسکروبال (١)

«کمدی اسکروبال» – که به اشتباه آن را ایرانیان «کمدی خُل‌بازی» ترجمه کرده‌اند – نوعی فیلم کمدی است؛ زیرشاخه‌ای از ژانر کمدی رمانتیک است که در دوران رکود بزرگ، از اوایل دهه ۱۹۳۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ رواج یافت و داستان عاشقانه سنتی را به سخره می‌گیرد.

1404/05/02 0 دیدگاه

▪️︎ زیبایی‌شناسی سینمای برگمان

سینمای اینگمار برگمان با این ویژگی‌ها مشخص کننده سبکی صریح و درون‌نگر است که مضامین عمیق وجودی و روان‌شناختی را اغلب از طریق استفاده از تصاویر نمادین، صحنه‌آراییِ مینیمالیستی و نماهای نزدیک شدید، واکاوی می‌کند. فیلم‌های او اغلب به پیچیدگی‌های روابط انسانی، ماهیت ایمان و اخلاق می‌پردازد. و جستجوی معنا را در جهانی به ظاهر بی‌تفاوت در وانفسای تلاطم‌های عمیق روحی-زیستی پی می‌گیرد.

1404/04/30 0 دیدگاه